13 grudnia roku 1981

13 grudnia to dla wielu smutna rocznica. Generał w polskim mundurze, zależny od sowieckich mocodawców, właśnie tego dnia 1981 roku wprowadził stan wojenny. 
Ruszyła machina aparatu ucisku i zniewolenia. Nocą rozjechały się milicyjne „suki”, a milicjanci, ormowcy i aktywiści komunistyczni ruszyli do akcji. Zaczęły się internowania, aresztowania, polowania na ukrywających się ludzi „Solidarności”. 
Świat poddany imperium na wschodzie odetchnął z ulgą, świat demokratyczny zachodni wyraził swoje głębokie oburzenie. Komunistyczna WRON wydała oświadczenie zastraszające Naród. Jeszcze raz w Polsce polały się łzy i krew.

Zanim jednak doszło do grudniowych, dramatycznych wydarzeń, SB wprowadziła psychozę strachu w szeregach funkcjonariuszy MO. Wywożono całe rodziny milicjantów, tłumacząc to rzekomym zagrożeniem ze strony ekstremy. Głoszono teorię o przygotowanych przez „Solidarność” „czarnych listach”, na których widniejące osoby aparatu władzy miały być poddane fizycznej likwidacji. Preparowano informacje o tajnych arsenałach broni, jakie miała zgromadzić „Solidarność”. 
Wszystkie te pogłoski były jednym wielkim kłamstwem, mającym na celu podsycenie histerii i agresji oraz wyzwolenie determinacji w szeregach funkcjonariuszy milicji do bezwzględnego działania. 
Mimo ogromnej brutalności funkcjonariuszy, niszczyli lokale „Solidarności”, nie znaleziono żadnych dowodów na poparcie tezy o „czarnych listach”, tajnych planach zamachów i arsenałach broni. 
Aresztowania zaczęły się jeszcze przed północą. Milicjanci i ormowcy wyważali drzwi w domach zamieszkania internowanych, odtrącali zrozpaczonych członków rodziny, bili i kuli w kajdany wyłapywanych działaczy „Solidarności” i przewozili ich do komend MO gdzie wsadzali do cel. Świtem ponownie kuli po dwóch i w obstawie uzbrojonych milicjantów wyprowadzali do samochodów, które kierowały się ku wschodniej granicy. 
Zanim poranek ogarnął Polskę większość przywódców „Solidarności” siedziało już za kratami. I to była jedyna prawda tej grudniowej nocy. 
W obozach internowano: 
JAROSŁAW: Henryk Cząstka, Augustyn Czubocha, Bogusław Dąbrowski, Henryk Duchań, Kazimierz Dukacz, Jan Janusz, Marian Janusz, Jan Karuś, Mieczysław Kołakowski, Jan Kułaj, Władysław Lis, Franciszek Łuc, Waldemar Mikołowicz, Stanisław Pajda, Józef Pawnik, Tomasz Petry, Józef Stochmański, Mieczysław Stopyra, Jerzy Strzałko, Andrzej Szewczyk, Tadeusz Trelka, Józef Wasiuta, Tadeusz Wroński, Andrzej Wyczawski. PRZEWORSK: Roman Cichulski, Władysław Mazur, Eugeniusz Rolski, Jan Sołek, Mieczysław Wajda. 
LUBACZÓW: Aleksander Banaś, Jerzy Czekalski, Józef Kata, Adam Kantor, Jan Połoch, Roman Rzepecki, Mieczysław Ważny, Zbigniew Woszczak. PRZEMYŚL: Kazimierz Bajcar, Edward Banicki, Stanisław Baran, Bogusław Biela, Andrzej Biłyj, Ryszard Buksa, Stanisław Diabin, Andrzej Dolata, Jan Ekiert, Wiesław Gąska, Janusz Horodyłowski, Czesław Kijanka, Bogumił Kłosowski, Alfred Korzeniowski, Tadeusz Kramarz, Jarosław Kryk, Andrzej Kucharski, Aleksander Kudłak, Janusz Kurowski, Stanisław Kusiński, Krystyna Lach, Wojciech Łukaszek, Andrzej Makiel, Izydor Miara, Ziemowit Ojak, Eugeniusz Opacki, Cyprian Piwko, Stanisław Płatko, Adam Siwiec, Wit Siwiec, Jerzy Stabiszewski, Jan Stec, Stanisław Sudoł, Adam Szostkiewicz, Stefan Szuban, Adam Szybiak, Tadeusz Taworski, Jerzy Trojnar, Andrzej Tumidajski, Maria Warchoł, Kazimierz Wirkijowski, Zbigniew Zaborski.